In een toekomst met zelfrijdende auto’s gaan we meer autorijden en minder lopen, fietsen en gebruik maken van het ov. Ook zijn er hoogstwaarschijnlijk meer voertuigen nodig. Passen we ons aan, aan deze technologische vooruitgang of is dat eigenlijk helemaal niet zo slim? Hoe sturen we richting een wenselijker toekomst?

Ons land verandert in snel tempo. Steden verdichten en dorpen krijgen een nieuwe rol. Het wordt tijd dat ruimtelijke-ordenaars, planologen en stedenbouwers een antwoord formuleren op de technologisering en digitalisering van steden en dorpen. Denkt u mee?

Techbedrijven hebben de slimme stad ontdekt. Toronto, dat al jaren met de herontwikkeling van een verlaten haventerrein worstelt, heeft in Google dan ook een enthousiaste partner gevonden. Gezamenlijk wordt gewerkt aan het project Sidewalk Toronto. Ook in Nederland behoren vergelijkbare projecten tot de mogelijkheden. Maar is dat wel wenselijk?

Mag een reclamebedrijf zomaar opnameapparatuur plaatsen in een (semi)openbare ruimte? En is het verschil tussen camera en sensor wel zo duidelijk? Eind vorig jaar ontstond ophef over opnameapparatuur in reclamezuilen op stations, nadat een bezorgde reiziger een bericht plaatste op Twitter. Het grootste twistpunt: welke persoonlijke informatie wordt opgeslagen? En mag dat?

Terwijl de smartphone en andere technologie steeds dieper in ons leven dringen, gaan gemeenten en andere overheden maar mondjesmaat mee in die ontwikkeling. Door de opkomst van internettechnologie worden onze steden en dorpen zogenaamde smart cities. Maar ze worden ontworpen, beheerd en bestuurd alsof het leven nog analoog is. Gemeenten moeten aan de bak om die achterstand in te halen. En dat is niet gemakkelijk.