Ook zonder fundamentele veranderingen, ‘hervormingsagenda’s of een giga-subsidiebudget kan de nationale politiek helpen om de wooncrisis de kop in te drukken. Dat is de conclusie van Friso de Zeeuw in een position paper dat hij op verzoek van de Eerste Kamer schreef.
De voornaamste oorzaak van de wooncrisis is het tekort aan woningen. Dat is een kwantitatief én kwalitatief vraagstuk. In de woningbehoefteramingen is de netto immigratie de afgelopen jaren stelselmatig onderschat. Daarom is ’grip op migratie’ ook voor de beheersing van de wooncrisis wezenlijk.