Toen ik een goede collega meldde wat voor column ik ging schrijven over voetpaden, vond hij dat ‘klein bier’. Irrelevant, zeurderig. Ook al was hij het met me eens, toch moest ik me maar gaan bezighouden met grotere zaken. En dat is precies de reden dat de voetganger er zo bekaaid vanaf komt. Voetgangers verdienen de herwaardering die de fiets al ten deel is gevallen. Lopen is te belangrijk om te combineren met fietspaden, het verdient een prominentere eigen plek in de ruimtelijke ordening. >>
Een recente brief van VRO-minister Hugo de Jonge over de Ladder voor duurzame verstedelijking is vergezeld door veel pikante ambtelijke drammerij. De ambtenaren van De Jonge overschatten het belang van de Ladder zwaar. De Ladder is juist een ernstige belemmering voor versnelling van de woningbouwopgave in buitenstedelijke gebieden, schrijft Jos Feijtel. >>
Een van de belangrijkste adviseurs van Hugo de Jonge, Rijksbouwmeester Francesco Veenstra, vindt het bouwen van woningen niet het goede onderwerp. ‘We moeten de bestaande gebouwen beter gebruiken’ en ‘we hebben heel veel woon-vierkante meters per inwoners’, zei hij tegen Cobouw. Ik ben altijd erg benieuw hoe groot of klein pleitbezorgers voor minder vierkante meters zelf wonen en of ze om als ze bovengemiddeld wonen, vrijwillig voor inkwartieren zijn. >>
Wooncoöperaties staan in Nederland nog in de kinderschoenen, schrijft Jaco Boer. München, Wenen en Zürich tonen dat het anders kan én moet. ‘Vanuit bewoners is er genoeg animo om op een andere manier met elkaar samen te leven. De lokale overheid is aan zet. >>
De ANWB zag de toenemende drukte op de weg na corona op de weg niet aankomen. Gedragsexperts wel. Dat nieuw gedrag automatisch gewoontegedrag wordt als het maar vaak genoeg plaatsvindt, is een fabeltje. Laten we hier lessen uit trekken voor de energiecrisis, zodat we hier wel een blijvende veranding van maken. >>
Stadszaken schreef dat er 9.200 voetbalvelden aan bedrijventerreinen verdwenen. Eerdere berichten hadden vergelijkbare koppen, die suggereren dat er tekorten dreigen op de markt voor bedrijventerreinen doordat er steeds minder ruimte voor bedrijven beschikbaar komt. Dit is echter onjuist en zet politici en beleidsmakers op het verkeerde been, reageert adviseur Han Olden. >>
In de stikstof-aanbevelingen van Johan Remkes én in de reactie daarop van minister Christianne van der Wal springt de eerste lijn in het oog: ‘Nederland van het slot halen en ruimte maken’. Dat klinkt hoopvol, zeker ook voor woningbouw, infrastructuur en andere investeringen in stikstofgevoelige gebieden. De voorgestelde aanpak biedt daarvoor echter geen perspectief. Het moet en kan anders; ik doe een voorzet. >>
De afgelopen tijd konden we in de weblog van gedeputeerde Cees Loggen van Noord-Holland lezen dat hij er klaar voor is: ‘We moeten nu aan de slag. En dat kan ook … De bouwplannen ligger er, we hebben de spade in de hand ... we zijn er klaar voor en dat al best een tijdje’. Wat kan er nog misgaan, zou je denken. Nou, heel veel. Ik durf de stelling aan dat de gedeputeerde zijn belofte van 20.000 nieuwe woningen dit jaar niet gaat inlossen, evenmin als de gedroomde productie volgend jaar. Daar heeft het college, Loggen voorop, zelf aan bijgedragen. >>
Langzaam maar zeker tekent de totale ramp van plan Oosterwold zich af. Nu kun je zeggen: het was toch een interessant experiment en dat kan per definitie mislukken. Onjuist, schrijft Friso de Zeeuw, want het was voor honderd procent voorspelbaar dat Oosterwold op een fiasco zou uitdraaien. >>
Het kan niemand ontgaan zijn: minister De Jonge wil dat gemeenten maximaal de helft van de vrijkomende huur- én koopwoningen voor eigen inwoners kunnen reserveren. Onder een bepaalde koopprijsgrens weliswaar, maar toch: een tijdje terug was zo’n voorstel ondenkbaar geweest. Het past in een trend die als ‘eigen volk eerst’ kan worden afgeserveerd, maar planoloog Martin van der Maas ziet er vooral een verschuiving in van globalisering naar regionalisering. >>