De energietransitie is een verzamelnaam voor de overgang van onze bestaande energiesystemen naar een nieuw systeem voor het opwekken en gebruiken van energie. Tijdens de klimaatconferentie in 2015 in Parijs zijn afspraken gemaakt om in te zetten op een energieneutrale samenleving in 2050. Een van deze afspraken is dat de temperatuur over 20 jaar niet meer dan 1,5 graad mag stijgen. Hiervoor moet de CO2-uitstoot met zo'n 80 procent verminderen. In dit nieuwe energiesysteem is het doel:
Energietransitie vereist samenwerking
De energietransitie vereist een integrale werkwijze van het Rijk, provincie, gemeenten, bedrijven, organisaties en particulieren. Sociale en technische ontwikkelingen en de durf om te experimenteren zijn nodig om het doel te behalen. De hele maatschappij moet zich bewust worden van het belang van de energietransitie. Op technisch vlak wordt momenteel met een hoog tempo geïnnoveerd. Echter, er zal niet één technische oplossing komen die de energietransitie bepaalt. Een mix van verschillende duurzame energievormen blijft altijd nodig en maatwerk per regio, gemeente en gebied is essentieel.
De meest bekende vormen van duurzame energieopwekking zijn:
Vervoer op batterijen is de efficiëntste manier om mobiliteit CO2-neutraal te maken. De ruimtevraag voor een volledig elektrisch wagenpark is relatief klein. Waterstof en synthetische brandstoffen zijn een alternatief voor grotere vervoersmiddelen, maar daarvoor is veel meer ruimte nodig. Dat blijkt uit onderzoek door het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid. >>
In Noorwegen is 80 procent van de nieuw-verkochte auto’s elektrisch. Dat is extreem hoog, maar in Nederland is het aandeel elektrische auto’s ook al bijna een kwart. Terwijl het een paar jaar geleden nog maar 3 procent was. Als al die elektriciteit duurzaam wordt opgewekt, raken we echt op streek met de energietransitie in Nederland. >>
Op Ameland wordt een test gedaan met opslag van zonne-energie via waterstof. Daarmee wil de gemeente kijken of het eiland deels zelfvoorzienend kan worden. Een verzwaring van het elektriciteitsnet naar het vasteland zou door energieopslag met een waterstofaggregaat niet nodig zijn. De pilot maakt onderdeel uit van het Duits-Nederlandse Interreg-project H2Watt. >>
Om de veiligheid van windmolens te garanderen, is een APK-keuring nodig voor oudere turbines. Die moet worden gedaan door een onafhankelijke instantie, bijvoorbeeld de Inspectie Leefomgeving en Transport. Dat bepleit emeritus hoogleraar windenergie Gerard van Bussel op Nu.nl. Afgelopen week brak een windmolen in Zeewolde en vielen de brokstukken op een verlaten dijk. >>