De locatie ligt, verborgen in dit stadsdeel, aan de ene kant tussen de grootstedelijke ontwikkelingen aan het IJ en aan de andere kant bij het unieke ‘Waterland’ ten noorden van Amsterdam. Klein Kadoelen bevindt zich in een hoek tussen de Landsmeerderdijk, deel van de Waterlandse Zeedijk, en de Kadoelenweg, een authentieke straat met lintbebouwing.
De Landsmeerderdijk bestaat al bijna duizend jaar en de Wilmkebreekpolder is bijna zeshonderd jaar oud. Een nieuwe woonbuurt in een dergelijke omgeving moet ook weer eeuwen meegaan. Daarom is het van belang dat de buurt past in de bestaande structuur en de inrichting de oorspronkelijke lijnen volgt.
Wat opvalt, is dat het terrein heel open en tegelijkertijd heel besloten ligt: lager dan de dijk en achter de lintbebouwing van de Kadoelenweg. In het ontwerp opent het gebied zich naar alle kanten: de dijk, de polder en de Kadoelenweg. De wijk heeft zo gezien alleen maar voorkanten. Dat is een bijzondere dubbelzinnigheid: besloten, maar duidelijk deel van het grotere geheel. Het gebied wordt geen enclave, maar wordt gemakkelijk toegankelijk en het krijgt een uitnodigende openbare buitenruimte met verblijfskwaliteit aan de dijk, in de buurt en natuurlijk aan de polder.
Organische structuur
Steven Delva vertelt dat bij het ontwerp van de verkaveling goed gekeken is naar dorpen in de nabije omgeving, waaronder Broek in Waterland. ‘Daar zie je soms kleine steegjes tussen woningen door, die zich opeens openen naar het landschap. Wij hebben, die openbare ruimte indachtig, de diepe kavels tussen de Kadoelenweg en de polder ontsloten met tussenstraatjes en stegen. Zo ontstaan verrassende achtererven en intieme woonplekken. De structuur van de wijk heeft een organische uitstraling. Alsof het vanzelf zo is ontstaan. Die vanzelfsprekendheid voel je als je straks door de buurt wandelt en vanuit kleinere straatjes onverwachte ruimte of woningen ontdekt.’
Robuust en warm
De locatie Kadoelen is een geliefde locatie in Amsterdam-Noord. Je bent er dicht bij de stad, maar toch in een landelijk en dorps gebied, omgeven door landerijen, vrijstaande woningen en aan de Landsmeerderdijk woonboten. De oorspronkelijke architectuur langs de oude Waterlandse Zeedijk en in het aansluitende Waterland was een belangrijke inspiratiebron voor de architectuur van de woningen. Daarom komen er houten gevels, witte lijsten en ramen met roeden en worden de kleuren wit, grijs, blauw en groen gebruikt die doen denken aan de Hollandse luchten.
De inrichting van de openbare ruimte wordt onderverdeeld in de kade, de straten en het plein en de hofjes en de stegen. De lange lijn van de kade inspireert tot een wandeling langs de polder en wordt als verblijfsruimte én als doorgaande wandelroute gebruikt. De kade is de plek waar je echt beseft dat je in de polder bent. Tegen de kade wordt oeverbeplanting met daarin karakteristieke bomen aangebracht. Langs de kade worden door de gerichte plaatsing van bomen, lommerrijke verblijfsplekken ingericht.
Steven Delva: ‘We plaatsen ook bomen in betonnen kaders of stalen boomroosters in de bestrating. Denk aan inheemse soorten als iep, gewone es, berk, wilde kers en natuurlijk komen er platanen op het plein. Want het plein wordt samen met de kade het belangrijkste verblijfsgebied.'
Naar verwachting is het eerste deel van Klein Kadoelen begin 2018 voltooid.
(2).jpg)
