De onderzoekers zijn tot vier conclusies gekomen. Allereerst zien ze dat de netto materiaalvraag hoog blijft in de woningbouw en naar verwachting de komende decennia toeneemt. Dat komt door zowel nieuwbouw als ook door woningverbeteringen en verduurzaming. ‘Dit benadrukt de noodzaak voor verdere materiaalreductie.’

Wel zeggen ze dat het gebruik van traditionele materialen zoals beton en staal belangrijk blijven voor de bouwsector, omdat ze breed toepasbaar zijn en alternatieve materialen voorlopig minder beschikbaar zijn.

Desondanks blijft het van belang om het gebruik van circulaire materialen te verhogen, concluderen de onderzoekers. Er is ook een grote behoefte aan het combineren van circulaire materialen.

‘Zoals het gebruiken van biobased materialen voor de verduurzaming en transformatie van kantoorpanden tot woningen.’

De huidige aanpak om de woningsector circulair te krijgen, schiet nog tekort. Dat komt volgens de onderzoekers omdat de nadruk wordt gelegd op 'zachte' sturingsmechanismen en projectgerichte sturing.

‘Er is een andere aanpak nodig met een brede set indicatoren om het volledige potentieel van circulariteit te benutten en impact effectief te verminderen richting 2050.’

De onderzoekers doen vijf aanbevelingen:

  1. Bestaande kansen in de bouw- en woonagenda moeten beter worden benut om circulaire maatregelen structureel te integreren in zowel bouwplannen als de gehele achterliggende ketens.
     
  2. Circulariteit moet een integraal onderdeel worden van de warmtetransitie. Dit omvat onder andere het bevorderen van duurzame isolatiematerialen en installatietechniek.
     
  3. Biobased en duurzaam geproduceerde materialen moeten worden gestimuleerd. Dit kan worden ondersteund door CO2-beprijzing en striktere aanbestedingseisen.
     
  4. Een gezamenlijke aanpak van overheden en opdrachtgevers is nodig om de woningbouw en warmtetransitie circulair te maken voor 2030. Focus op het laaghangend fruit en gebruik transitiesturing om te versnellen en op te schalen.
     
  5. Een gezamenlijke aanpak vraagt om gecoördineerde actie van overheden en andere opdrachtgevers, waarbij juridische en operationele barrières worden aangepakt en op een brede set aan circulaire strategieën en maatregelen wordt ingezet. 

'Een gecombineerde inzet op alle circulaire strategieën is noodzakelijk om de doelen voor 2050 te bereiken', aldus de onderzoekers. 

De analyse is uitgevoerd in het kader van het Werkprogramma Monitoring en Sturing Circulaire Economie (MSCE), in samenwerking samen met de Universiteit Utrecht, Centrum Milieuwetenschappen van Universiteit Leiden en het Planbureau voor de Leefomgeving.