Het gaat om tientallen inwoners en meerdere bewonersverenigingen die een brief naar de wethouder ondertekenden. Zij roepen haar op om hun zorgen over de massale nieuwbouw rondom het Soesterkwartier serieus te nemen. De gemeente moest via de media horen van de aanstaande brief.
De huidige verdichtingsplannen rondom de wijk betekenen een verdubbeling van het aantal inwoners. Samen met het wijkperspectief voor het Soesterkwartier bestaat het verdichtingsproject Langs eem en Spoor uit zes deelprojecten, . ‘We maken ons zorgen over wat dat gaat doen met bijvoorbeeld verkeersdrukte en met voorzieningen in de wijk’, zegt bewoner Chantal van der Leest namens bewonersgroep Leefplezier3812 tegen RTV Utrecht.
Op de site van de gemeente, waar het project wordt toegelicht, staat dat Amersfoort juist zorgvuldig omgaat met de kwaliteit van de leefomgeving. Hiervoor is onder andere een omgevingsimpactanalyse uitgevoerd door Antea Group.
Er is gekeken naar gezondheid, natuur, klimaat, bereikbaarheid, maatschappelijke voorzieningen en groen. ‘Uit de analyse blijkt dat de ontwikkelingen in Langs Eem en Spoor voor al deze aspecten in de omgeving een positieve of neutrale of niet-significante negatieve impact hebben’, schrijft de gemeente.
Ook organiseerde de gemeente zogenoemde LES-cafés (Langs Eem en Spoor) om in gesprek te gaan met inwoners over thema’s die in alle deelgebieden een rol spelen, zoals voorzieningen, hittestress, onderwijs en sport, verkeer.
Verder kunnen inwoners in het zogenoemde projectenhuis in de wijk terecht met hun vragen over projecten, initiatieven en activiteiten in de wijk.
Zorgen worden herkend
Wethouder Janssen noemt de zorgen van wijkbewoners desondanks begrijpelijk en staat ervoor open op korte termijn in gesprek te gaan met de briefschrijvers. Ze erkent dat de vijf deelprojecten van Langs Eem en Spoor aan meerdere kanten dicht tegen de wijk worden gerealiseerd. ‘Ook daarover hebben we regelmatig gesprekken met bewoners van het Soesterkwartier om te horen wat er leeft en speelt in de wijk en wat er nodig is om hierin samen op te trekken’.
Zorgen over verkeer of de impact op de sociale verbinding in de wijk komen in deze gesprekken ook aan de orde, benadrukt Janssen in een reactie naar Stadszaken. ‘Tegelijkertijd zien we ook dat verschillende wijkbewoners verschillend tegen de dingen aankijken en niet iedereen dezelfde zorgen of ideeën heeft.’
Janssen erkent dat inwoners zich desondanks niet altijd gehoord of goed geïnformeerd voelen. ‘Daar blijven we als gemeente hard aan werken en ik hoop dat de wijkbewoners bereid blijven om in gesprek te blijven met ons zodat wij ook de komende tijd kunnen horen wat zij vinden en wat zij nodig hebben.’
Oude frustraties
Marida Jacobs, senior-adviseur bij advies- en communicatiebureau Bureau Buhrs, gespecialiseerd in participatieprocessen, vindt het goed dat de gemeente opnieuw met de bewoners om de tafel gaat. ‘Het belangrijkste is dat je kritiek of feedback op je plannen serieus blijft nemen.’
‘Je ziet vaak bij participatieprocessen dat eerdere frustraties en zorgen van bewoners opnieuw naar boven kunnen komen.’
Het is volgens Jacobs daarnaast altijd belangrijk om behalve via klankbord- of spiegelgroepen, ook voeling te houden met de hele buurt. Dus ook de stille meerderheid. Als gemeente kan je zo 1-0 achterstaan in een participatieproces door eerdere ervaringen of ongenoegen van bewoners, vertelt de senior-adviseur.
Door alternatieve vormen van participatie, anders dan een standaard bijeenkomst, kan dit worden rechtgetrokken. ‘Er is geen blauwdruk voor welke schaal van verdichtingsprojecten dan ook. Maar het is altijd belangrijk om met een welzijnsorganisatie of mensen met voelsprieten in de wijk te blijven praten met wie hun zorgen uiten.’