Een vaak genoemde reden voor de wieluitvinderij is dat het heel ingewikkeld is om de actuele kennis te vinden. We leven in een tijd van informatieoverload. En Google is de hel. Ontsluiten moet dus slimmer. Maar dan zijn we er nog niet. Want de echte reden is dat veel mensen het graag beter weten. En dat mag. Graag zelfs. Maar helemaal opnieuw beginnen niet meer.
In de Omgevingswet wordt het verplicht om relevante stakeholders te betrekken bij de planvorming. Kunnen we niet op dezelfde manier verplichten om geen wielen opnieuw uit te vinden? Heel simpel: wie een nieuw beleidsplan maakt, wordt verplicht de meest recente bekende kennis te gebruiken. Zo werk je verder met het werk van je voorgangers. Het wordt verplicht om door te denken op het beste wat er was.
Wie vindt dat in een plan het wiel toch opnieuw wordt uitgevonden, kan naar de rechter om beter werk te eisen. Net zoals bij de eis tot participatie in de Omgevingswet. Als stok achter de deur. Dan is het aan de beleidsmaker om te onderbouwen dat het oude niet goed genoeg was.
Dan maken we stappen en worden we een echte slimme samenleving.
