‘In een aantal gebieden in Nederlandse steden staan de leefbaarheid en veiligheid onder druk en stapelen problemen als werkloosheid, armoede, onderwijsachterstanden, woonproblematiek en een slechte gezondheid zich op. Er is sprake van verloedering van de eenzijdige woningvoorraad en de openbare ruimte en een concentratie van kwetsbare huishoudens’, schrijft De Jonge aan de Tweede Kamer.
Met de regeling wil De Jonge in kwetsbare wijken de leefbaarheid verbeteren en de veiligheid te verhogen. Dat wil hij onder meer bereiken door de woningvoorraad meer te mengen via herstructurering. De regeling is hoofdzakelijk bedoeld voor woningen in particulier bezit, maar als sprake is van gespikkeld bezit of inponden , kunnen ook corporaties een beroep op de regeling doen.
De regeling wordt iets anders dan de eerste tranche, waar 450 miljoen euro mee gemoeid was. Niet alleen wordt de aanvraag voor gemeenten simpeler, gemeenten kunnen nu meerdere aanvragen doen, met één project per aanvraag. Samenwerken is daardoor niet langer verplicht. Ook wordt het minimumaantal te herstructureren woningen verlaagd naar vijftig woningen, tenzij het om een stedelijk focusgebied gaat. Dan ligt de grens op honderd woningen.
Op verzoek van de twintig stedelijke focusgebieden kijkt De Jonge hoe de aanvraag-, monitorings- en verantwoordingslasten te beperken en geldstromen te bundelen. Gemeenten kunnen een aanvraag indienen in de zomer. Eind 2023 wordt dan bekend welke projecten worden gefinancierd. De stedelijke focusgebieden en regio’s aan de grens krijgen prioriteit, schrijft hij.
Het Volkshuisvestingsfonds is een financiële regeling voor de uitwerking van het Nationaal Programma Leefbaarheid en Veiligheid (NPLV). Het geld komt uit het gemeentefonds, en is daarmee voor gemeenten een sigaar uit eigen doos.
