De coöperatie wil met aquathermie warmte halen uit het kanaal. Het oppervlaktewater wordt in de zomer uit het kanaal gepompt. Via een warmtewisselaar verhit het een warmte-koudeopslag.

Of het project daadwerkelijk zal slagen, hangt af van de businesscase, zegt Annette Schermer van KetelhuisWG. Ironisch genoeg is daarbij de grootste bottleneck de beschikbaarheid van goedkope, groene stroom om de warmtepompen te laten draaien. Die stroom moet van buiten worden ingekocht.

Stroominkoop

‘Inmiddels heeft bijna 70 procent van de eigenaar-bewoners, woningcorporatie Stadgenoot en daarnaast ook commercieel en maatschappelijk vastgoed-eigenaren toegezegd warmte te zullen afnemen. Daarmee hebben we genoeg startcontracten om financiering te kunnen ophalen’, zegt Schermer.

De warmte zal geleverd worden door een bv met een leveringsvergunning waar KetelhuisWG de enige aandeelhouder van is. De leverings-bv gaan op verzoek van klanten ook stroom leveren. Die stroom zal moeten worden ingekocht. Maar de meeste stroom zal gebruikt worden door de pompen die de warmte uit het kanaal onttrekken, vertelt Schermer.

‘De kunst is om de warmtepompen hun werk te laten doen op het moment dat OM Nieuwe Energie, een stroomleverancier waarmee we overwegen zaken te doen, goedkoop duurzame energie kan leveren. Probleem is echter dat de aangesloten huizen en ander accommodaties niet altijd warme vragen op het moment dat de aan OM leverende duurzame energie-coöperaties uit de omgeving goedkope windenergie kunnen leveren, omdat het niet altijd waait. Dat betekent dat OM een beroep moet doen op de dure onbalansmarkt. Daarmee zou onze businesscase al snel spaaklopen.’

Afstemming vraag en aanbod

KetelhuisWG en OM lieten daarom een extern adviseur onderzoek doen naar de vraag hoe productie van duurzame stroom en afnamen van de stroom beter op elkaar kunnen worden afgestemd. ‘Een mogelijkheid was de opgewekte duurzame stroom op te laten slaan in een batterij bij de windboer waar we stroom willen afnemen, om deze af te nemen op het moment dat de pompen warmte moeten onttrekken uit het water in het kanaal. Het blijkt echter goedkoper om de vraag af te stemmen op het aanbod van goedkope energie.’

Dat kan door de pompen warmte te laten genereren op het moment dat er duurzame energie in de omgeving beschikbaar is uit wind en zon, en deze warmte tijdelijk op te slaan in buffers. ‘Iedereen kwam tot de conclusie dat als je die buffer in warm water kunt doen, dit het goedkoopst is. Om het moment dat er wind en zon is, dan zet je de buurtwarmtepomp aan en het gemaal. En sla je het warme water op. Dat is goedkoper dan bij wind- en zonnepark een batterij zetten. Het blijkt dat veel huizen in onze buurt ongebruikte kelders hebben. We studeren nu op een mogelijkheid om hier en in andere lokale buffers warmte op te slaan’.

Het energieproject in de WG-buurt ontvangt subsidie van de gemeente Amsterdam op basis van de Rijksbijdrage uit het Programma Aardgasvrije Wijken. Klimaat-minister Rob Jetten bepaalde onlangs dat warmtenetten voor 51 procent in publieke handen moeten zijn.