Het probleem is inderdaad groot. Er is geen doorstroming vanuit de AZC’s, waardoor de uitstroom uit de noodopvang stagneert. En dan heb ik het nog niet eens over bijvoorbeeld die ruim 60.000 stakkers die door een wel erg vrijblijvende overgangsmaatregel vast zijn komen te zitten in Griekenland.

'De regering ondersteunt dat echte werk van de gemeentes onvoldoende'

De regering ondersteunt dat echte werk van de gemeentes onvoldoende. Niet met een overtuigend verhaal over onze sociaal-menselijke plicht, niet met geld en niet met wettelijke maatregelen. Het echte werk wordt zo over de schutting gegooid.

En dat word pijnlijk duidelijk bij Aamir. Hij barst in tranen uit na de laatste beelden van The Kiterunner (de Vliegeraar). Afgelopen zaterdag hebben we hem opgehaald uit het AZC in Katwijk, waar hij met 5 mannen een kleine ruimte bewoond in afwachting van de behandeling van zijn aanvraag, die over een maand of 6 start. Na onze eerste ontmoeting is zijn vriend afgereisd naar Calais, omdat hij geen vertrouwen had een goede afloop. Afghanen zien we immers toch als gelukszoekers? Aamir had de film niet eerder gezien, want die is verboden in zijn land. Zeven leden van de filmcrew zitten nog steeds achter slot en grendel.

Aamir heeft zich in korte tijd in het AZC opgewerkt tot tolk en klussencoördinator. Het kost hem zo’n 8 uur per dag, 6 dagen per week. Daarom wil hij ook niet blijven overnachten, want morgenochtend wil hij zijn opwachting maken. Hij is blij met zijn werk. Het geeft hem de broodnodige afleiding en zinvolle tijdsbesteding. Voor dit echte werk krijgt hij niet betaald, zelfs niet in de vorm van een OV-dagkaart of iets soortgelijks in natura.

Twee dagen later op maandagavond heb ik samen met andere woningcorporaties in Leiden een overleg met burgemeester Lenferink en wethouder Van Gelderen over de huisvesting van statushouders. Burgemeester Lenferink trakteert op zelfgemaakte appeltaart.
In Leiden zijn vluchtelingen welkom. De Leidse bevolking heeft zoveel initiatieven ontplooid dat de coördinatie ervan de gemeente boven het hoofd groeide! Er zijn in Leiden geen voor de hand liggende gebouwen, als leegstaande verzorgingshuizen, kantoren, etc.

'We zijn als corporaties huiverig om weer in een financieel risicovol project te stappen op verzoek van de overheid'

Huisvesting in de sociale huurwoningvoorraad biedt te weinig soelaas als je de regulier woningzoekende geen kansen wilt ontnemen. De gemeente heeft een aantal locaties gevonden waar zo’n 250 tijdelijke units kunnen worden geplaatst. In de meeste buurten blijkt draagvlak te bestaan voor de komst van statushouders.
Het blijkt nog niet eenvoudig om een financieel sluitend project te maken van units die om te beginnen maar 10 jaar op de locaties kunnen staan. We zijn als corporaties huiverig om weer in een financieel risicovol project te stappen op verzoek van de overheid. Er zijn immers veel schaamtevolle kwesties die ons nog vers in ons geheugen liggen. De (volkoren)appeltaart helpt. De oplossing zal gezocht worden in mooie, duurzame en verplaatsbare units, die zo’n 25 jaar kunnen worden gebruikt in combinatie met een garantstelling van de gemeente voor nieuwe locaties. En nu maar hopen dat de staatssecretaris dit echt werk vindt.

Christoffel Klap
Directeur woningcorporatie Ons Doel Leiden