In één van de ruim 170 studies die gezondheidswetenschappers Nicholas Howell en Gillian Booth van de universiteit in Toronto bekeken voor hun onderzoek, bleek de kans onder volwassenen op de twee ziektes tien procentpunt lager te liggen op plekken die voetganger- en fietsvriendelijk zijn ingericht. In steden waarin lopen een minder voor de hand liggende optie is, ligt de kans op diabetes en obesitas op 53 procent. In steden waarin bewoners wél gemakkelijk en veilig kunnen lopen en fietsen, ging het om 43 procent.

Een tweede studie toonde eveneens de voordelen van voetgangersvriendelijke gebieden. De auteurs van dit onderzoek namen bloedmonsters af van 1,1 miljoen volwassenen en controleerden na acht jaar hun gezondheid. Volwassenen met een gezonde bloedsuikerwaarde hadden 20 procent extra kans op symptomen van diabetes als zij gedurende de studie op plekken woonden die minder voetgangersvriendelijk scoorden.

Pakket van maatregelen

Professor Gilian Booth, betrokken bij het onderzoek, zegt tegen medium NewScientist dat de studie laat zien dat de inrichting van steden invloed heeft op zowel het voorkomen als het tegengaan van ziektes.

De ‘ongecontroleerde stedelijke wildgroei’ die mensen afhankelijk maakt van de auto is volgens haar een groot probleem. Zij stelt daarom dat een pakket van maatregelen nodig is voor de gezondheid van bewoners, met bijvoorbeeld een hogere dichtheid van noodzakelijke voorzieningen binnen loopafstand en een betere infrastructuur van voetpaden en openbaar vervoer. Steden die aan deze voorwaarden voldoen, worden ook wel 15-minuten steden genoemd.

Voorkomen in plaats van genezen

‘Mensen worden actiever als dit hen mogelijk gemaakt wordt, als ze toegang hebben tot betere infrastructuur en voorzieningen in de buurt’, zegt Booth tegen NewScientist. ‘Er is sterk bewijs voor fysiek actievere inwoners als die opties beschikbaar zijn.’

Hoewel het onderzoek laat zien dat voetgangersvriendelijke omgevingen invloed hebben op het voorkomen en tegengaan van diabetes en obesitas, moet volgens Booth de aandacht vooral liggen op het voorkomen. ‘We worden steeds beter in het behandelen van de ziektes, maar bij een grote stijging van diabetes- en obesitas-patiënten kan je weinig doen.’