Voorbeelden van nature-based solutions in de stad zijn wadi’s, groene daken en begroeiing van gevels. Dit soort initiatieven bevordert onder meer de biodiversiteit en het menselijke welzijn en voegen waarde toe aan onze stedelijke omgevingen. ‘Toch worden ze nog niet structureel opgenomen in de stadsontwikkeling’, aldus auteur Dorst. 

Dorst leidde samen met een internationaal multidisciplinair onderzoeksteam, bestaande uit onderzoekers van de Universiteit Utrecht, Wageningen University & Research, University of Toronto Scarborough en Monash University, het onderzoek dat in het kader van het Europese onderzoeksproject NATURVATION werd gedaan. In zes Europese landen (Nederland, Duitsland, Hongarije, Zweden, Engeland en Spanje) zijn er interviews afgenomen bij overheidsinstanties, stedelijke ontwikkelaars en de financiële sector en zijn er documenten geanalyseerd om erachter te komen wat deze barrières nu precies zijn. 

Dorst noemt zelf een praktijkvoorbeeld van een barrière bij de aanleg van wadi’s en groene daken: ‘Niemand voelt zich direct verantwoordelijk voor de realisatie hiervan. Ook is besluitvorming vaak complex vanwege gebrek aan een gedeelde ‘taal’ en verschillende tijdspaden per sector. Dat geldt voor elk land, blijkt uit ons onderzoek.”

In het onderzoek zijn de zeven barrières als volgt geformuleerd:

  1. Gebrek aan samenwerking en coördinatie
  2. Gebrek aan kennis bij stedelijke professionals
  3. Te weinig betrokkenheid van de private sector
  4. Onvoldoende beleidsontwikkeling en uitvoering
  5. Concurrentie om ruimte in de stad
  6. Onvoldoende publieke middelen
  7. Uitdagingen bij betrekken van burgers

Beleidsadvies

Naast het definiëren van de barrières heeft het onderzoeksteam ook een beleidsadvies opgesteld, dat de toepassing van nature-based solutions in de praktijk moet vergemakkelijken. ‘Omdat steden vaak niet de complete context van de barrières en onderliggende oorzaken in beeld hebben bij ontwikkelplannen blijft het lastig om NBS als standaard onderdeel te verweven in deze plannen’, legt Dorst uit.

‘Interventies richten zich vaak op één aspect van de hele serie aan structurele oorzaken en hebben daardoor vaak niet het gewenste effect. Om overheden en stakeholders te helpen om een duurzame verandering te realiseren hebben we een beleidsadvies geschreven, waarin we handvatten bieden hoe de nationale context mee kan worden genomen om duurzaam te veranderen.’