De A15 loopt van de Maasvlakte naar Arnhem. Het Rijk wil de snelweg al jarenlang doortrekken richting de Duitse grens, om zo het internationale vrachtverkeer te versnellen en te ontlasten. De plannen zijn al klaar en de aannemers zijn al gevonden.

Waar het bij eerdere stikstofuitspraken nadrukkelijk ging om de uitstoot zelf, ligt dit keer de methode onder vuur. De ‘rekenmachine’ (de zogenoemde Aerius-calculator) die sinds de vorige stikstofcrisis gebruikt wordt om te meten hoeveel stikstof er door een nieuw project in de natuur neerslaat en hoeveel schade er gecompenseerd moet worden, meet alle uitstoot bij boerderijen en bedrijven, maar is na vijf kilometer afstand van wegen te onzorgvuldig. Stikstof daalt bij beweging op een andere manier neer. De Raad van State twijfelt door de onvolledigheid van de meting eraan of de methode wel voldoet aan de Europese regelgeving.

In tegenstelling tot de PAS, waar het eerder allemaal om te doen was, is deze uitspraak niet definitief. De overheid heeft 26 weken de tijd om de huidige methode beter te onderbouwen. Vervolgens heeft de Raad van State ook weer een half jaar. Het ministerie van Infrastructuur wil vasthouden aan de rekenmethode, omdat dit de beste methode is.

Door de uitspraak in januari zijn van de zeven grote wegenbouwprojecten (A27/A12 Ring Utrecht, A1/A28 knooppunt Hoevelaken, A6 Almere-Lelystad, A4 Haaglanden, A58 Tilburg-Eindhoven, A27 Houten-Hooipolder en A58 Annabosch–Galder) die het kabinet prioritiet wilde geven, twee stilgevallen, vier onzeker en kan er één nog wel doorgang vinden.

In een artikel van het NRC dat de grootste onzekerheid heerst bij provincies. Zij hebben een groot belang bij de aanleg van de Rijkswegen, maar worden bij de aanleg van provinciale wegen ook geraakt door de uitspraak. Kilometers aan infrastructuur kunnen niet (op tijd) worden aangelegd, terwijl er wel al geld aan aannemers betaald moet worden.

Het stikstof-echec begon ongeveer twee jaar geleden te leven toen de Raad van State het Programma Aanpak Stikstof (PAS) afkeurde. Nederlandse boeren en bedrijven stootten jarenlang, tegen de Europese natuurregels in, jarenlang te veel stikstof uit.  Als ze de schade later zouden inhalen, dan kregen ze toch vergunningen voor meer vee, extra asfalt of nieuwe huizen. Dit systeem was volgens de Raad van State niet legitiem.

Door dit besluit stroomde het Malieveld meerdere keren vol, omdat de bouw stil kwam te liggen en  boeren genoodzaakt werden om wat te doen aan de stikstofuitstoot. Inmiddels is er dus een nieuwe aanpak op poten gezet, die dus voor de wegenbouw nog steeds niet naar behoren blijkt te zijn.