De afgelopen jaren wordt volop ingezet op het terugdringen van schadelijke stikstofuitstoot en -depositie. Een (te) hoge stikstofdepositie heeft onder meer tot gevolg dat de biodiversiteit afneemt, omdat sommige plantensoorten, zoals pijpestrootje, beter gedijen bij stikstof dan andere.
Maar het terugdringen van alleen de concentratie stikstof kan een averechts effect hebben als niet ook naar andere voedingsstoffen gekeken wordt, blijkt uit nieuw onderzoek gepubliceerd in Nature Ecology and Evolution. Als de stikstofconcentraties dalen zonder dat daarbij gekeken wordt naar de hoeveelheid fosfor (naast kalium en stikstof ook een voedingsstof voor planten), zijn het juist de bedreigde plantensoorten die verdwijnen. Volgens de onderzoekers moet daarom, naast de Nitraatrichtlijn, ook een Europese Fosfaatrichtlijn in het leven worden geroepen.
Als de stikstofconcentratie afneemt, neemt de concentratie fosfor relatief gezien toe, zeggen professor Martin Wassen en assistant professor Jerry van Dijk van het Copernicus Instituut voor Duurzame Ontwikkeling van de UU. Veel bedreigde plantensoorten doen het goed op plekken met een lage fosforconcentratie. Deze soorten extra gevoelig zijn voor veranderingen in voedingsstoffen. Het gaat bijvoorbeeld om kekerlathyrus (Lathyrus cicera), gevlekte orchis (Dactylorhiza maculata), blauwe knoop (Succisa pratensis) en Spaanse ruiter (Cirsium dissectum).
