Prinsjesdag is het moment waarop de regering haar plannen voorstelt aan het volk: haar indirecte opdrachtgever. Het belastinggeld is immers niet van de politiek, maar wordt opgehoest door de belastingbetalers. Zij hebben recht op een product van goede kwaliteit. Bij het bekijken van het schouwspel op de derde dinsdag van september constateer ik echter dat die relatie van opdrachtgever en opdrachtnemer zoek is geraakt. De overheid is te ver weg komen te staan en er gaapt een kloof tussen wat nodig is voor de inrichting van Nederland en de plannen van het Kabinet. Zelfs de koning geeft aan dat de dienstverlening door de overheid structureel beter moet.

'Er gaapt een kloof tussen wat nodig is voor de inrichting van Nederland en de plannen van het Kabinet'

Er komt € 2 miljard beschikbaar om de markt vlot te trekken en toegankelijker te maken voor bijvoorbeeld starters, mensen die een opleiding voltooid hebben, die een volgende fase in hun leven aanvangen en die willen bijdragen aan de Nederlandse economie en hun lokale omgeving. Het kabinet zet de plussen en minnen voor een groot deel op de juiste plek, maar gezien de huidige opgaven zijn de miljarden niet meer dan een flinke druppel op de gloeiende plaat. Productieaantallen blijven achter doordat er te weinig locaties beschikbaar komen en doordat lange procedures en verregaande regulering de markt onnodig frustreren.

Uitgestoken hand

In de markt is echter voldoende kapitaal, kennis en innovatiekracht beschikbaar om de benodigde investeringen in de woningmarkt te doen. Om die kracht van de markt beter te benutten, is een uitgestoken hand van de overheid nodig: meer samenwerking en minder strijd. In het gezamenlijke belang moeten markt en overheid oplossingen kunnen vinden voor obstakels.

'Veel marktpartijen bereid om te investeren in een win-winsituatie voor natuur en ruimtelijke inrichting'

Actueel is de spanning tussen natuurwaarden en woningbouw. Er wordt uitgegaan van een tegengesteld belang, maar in mijn ogen is dat een verkeerde voorstelling van zaken. Door nieuwe natuur te creëren, bestaande natuur te herstellen en verbindingen tussen natuurgebieden te bevorderen, kan woningbouw juist ook een positieve bijdrage leveren aan de natuur in ons land. Zoals veel vliegtuigreizigers bereid zijn de CO2-druk van hun vlucht te compenseren, zo zijn veel marktpartijen bereid om te investeren in een win-winsituatie voor natuur en ruimtelijke inrichting.

Waar voor hun geld

Vasthouden aan rigide grenzen en bestaande verhoudingen is niet in het belang van de inrichting van ons land en daarmee niet in het belang van de belastingbetaler. Het is hoog tijd dat politiek, publieke en private partijen laten zien dat ze de klant van ons land waar voor hun geld willen bieden. Die klant heeft uiteindelijk de letterlijk laatste stem.