Het plan is een initiatief van van uitzendbureau Hobij. De wijk wordt de eerste van zijn soort. Niet eerder waren er in Nederland plannen voor een speciale wijk voor arbeidsmigranten. Volgens wethouder Jan Goijaarts (economie, innovatie en financiën) is de wijk zeker nodig. ‘We kunnen niet meer zonder. De economie groeit, en we hebben de handen heel hard nodig,’ zegt hij tegen de NOS. Volgens de wethouders zijn er in Veghel en omgeving zo’n 2.500 bedden nodig om de arbeidsmigranten en faciliteren.
Schreeuwend tekort
Joep Thönissen, voorzitter van de Vereniging Huisvesters Arbeidsmigranten, is enthousiast over de plannen. ‘Door heel Nederland is er een schreeuwend tekort aan goede huisvesting voor arbeidsmigranten. De prognose is dat we op een tekort van 120 duizend slaapplaatsen afstevenen, terwijl we de arbeidsmigranten juist wel nodig hebben voor onze economie,’ zegt hij.
Thönissen hoopt dat meer gemeenten Veghels voorbeeld volgen. ‘De tekorten zijn jarenlang niet onderkend door gemeenten, met ongewenste gevolgen. Arbeidsmigranten worden gedwongen om op een vakantiepark of op elkaar gepropt in een reguliere woonwijk te wonen. Dat heeft voor veel diepgewortelde negatieve beeldvorming gezorgd. Arbeidsmigranten krijgen nauwelijks de kans om dat goed te maken. Bovendien verminder je met een dergelijke wijk juist de druk op de reguliere woningmarkt.’
Buurt is kritisch
Omwonenden van de naastgelegen buurtschap zijn echter tegen de komst van de wijk. Bewoner Jack de Laat zegt tegen Omroep Brabant: ‘Daar wonen honderd mensen. En we krijgen daar structureel vijfhonderd bij. Ik neem aan dat iedereen zich kan voorstellen dat wij dat niet prettig vinden.’
‘De arbeidsmigranten die vaak tijdelijk werk doen zullen regelmatig wisselen. Op die manier hebben we de komende jaren met 7500 vreemden te maken,’ zegt de Laat verder tegen Omroep Brabant.
Volgens Thönissen leert de praktijk echter dat complexvorming zoals geambieerd in Veghel goed werkt. ‘Door heel Nederland vind je voorbeelden van complexen waar arbeidsmigranten samen wonen. Als zo’n complex er eenmaal staat, reageren zowel de arbeidsmigranten als omwonenden daar altijd goed op.’