In die koers wordt in totaal ruim 230 hectare bedrijventerrein aangewezen voor transformatie en 160 hectare wordt uit de markt gehaald. Een gigantische hap uit bedrijventerreinaanbod. In het plan Ruimte voor de economie van morgen beschrijft de gemeente Amsterdam minutieus de aanpak. Het komt het erop neer dat in transformatiegebieden ook ruimte blijft voor werk. Op de begane grond van nieuwe woontorens mogen hippe stadsverzorgende bedrijven een plekje innemen.
Stadsverzorgende bedrijven zijn in dit geval mensen die een ambacht uitoefenen, kleinschalige productie doen en bedrijven die een mix willen van kantoor- en bedrijfsruimte. Een visie gericht op digital nomads en lokale makers met baarden, 3D-printers en robotarmen. Voor de laatste kavels bedrijventerrein maakt de gemeente Amsterdam duidelijke keuzes, zo valt te lezen in de visie. Er is nog 60 hectare aan beschikbare uitgeefbare grond voor bedrijventerreinen.
Theoretisch heeft de gemeente nog 60 hectare, maar feitelijk gaat het nog slechts om enkele hectaren die nog niet vergeven zijn. Als je alle visieplannen op elkaar legt, dan blijkt de schaarse grond al meerdere keren vergeven. Amsterdam wil vooral woningen bouwen. Geen bouwbedrijven, geen logistieke operaties, vooral niet te veel overlast. De ondernemer die het groter aanpakt, waar enige vorm is van geluids- of geuroverlast, wordt gewezen op bedrijventerreinen elders in de Metropoolregio.
Lelijke bedrijventerreinen
Ontwikkelaars en planologen komen niet voor niets voor woningbouw bij bedrijventerreinen uit. Ze zijn saai, lelijk en vaak slecht georganiseerd. Met grote zakken geld staan ontwikkelaars bij bedrijven op de stoep om ze uit te kopen.
Niet verkeerd natuurlijk en een manier om flink te cashen als ondernemer. Alleen maar winnaars zou je zeggen. Ondernemer blij, ontwikkelaar blij en gemeente blij, maar wat is een stad zonder werk voor de mbo'er? Net als de sociale huurwoningvoorraad is werk voor de bewoners van de sociale huurvoorraad ook een maatschappelijke opgave.
Wat is een stad zonder werk voor de mbo'er?
Vastgoedadviseur Cushman en Wakefield riep onlangs terecht op tot het behoud van de maakindustrie in steden, vooral omdat dit volgens de adviseur goed is voor levendige steden. Lector van De Ondernemende Regio van Fontys, Cees-Jan Pen, zei onlangs hetzelfde: 'In Nederland durf je haast niet te zeggen dat ongeveer 30 procent van onze banen te vinden is bij gewone bedrijven op gewone bedrijventerreinen en dat woonfuncties vaak funest zijn voor de vitaliteit van deze gebieden.'
Ook vanuit doordachte planologie valt er veel voor te zeggen om binnenstedelijk ruimte te behouden voor bedrijven. De verwachting is dat de stadslogistiek steeds fijnmaziger wordt en vooral gebaat is bij lokale ophaal- en afleverpunten en tegelijkertijd brengt de wens voor de omschakeling naar een circulaire economie ook een flinke geluid- en geuroverlast met zich mee. Recyclebedrijven staan garant voor overlast. Daar wil je niet naast wonen. Wonen is zonder twijfel de grote opgave, maar wat is een stad zonder ruimte voor werk?