Sterker: bouwen in het groen kan de biodiversiteit volgens de medeoprichter van NL Greenlabel zelfs vergróten. 'Het is de hoogste tijd om op een andere manier te gaan bouwen en ontwikkelen, en dan maakt het eigenlijk ook niet zoveel uit of het binnenstedelijk is of juist buiten in het groen.'

Volgens Hoekstra is er al gauw angst dat bouwen in het groen ten koste gaat van het landschap, de ecologie of biodiversiteit. 'Dat hoeft helemaal niet het geval te zijn. Sterker nog, het kan er zelfs op vooruit gaan mits je de juiste stappen neemt en faciliteiten creëert waardoor de ontwikkeling integraal en duurzaam wordt aangevlogen.' 

We zullen in dat laatste geval volgens hem wel kennis van het landschap moeten hebben en 'natuurinclusief' moeten gaan bouwen met andere, duurzame, materialen geënt op nieuwe verdienmodellen. Ook is er vanuit gemeenten en provincies volgens de tuinheld niet alleen lef nodig, maar vooral een duidelijke visie en kaders als het gaat over bouwen in het landelijke gebied.

Duurzaamheid centraal

Hoekstra: 'Zaak is om duurzaamheid centraal te zetten in elke ontwikkeling en dit niet als bijzaak te zien. Als je aan integrale gebiedsontwikkeling gaat doen op basis van het duurzaamheidspotentieel en dit ook meetbaar maakt - is het absoluut mogelijk om op diverse vlakken waarde toe te voegen.'

Het is volgens Hoekstra dan wel een vereiste om deze ambitie ook te borgen gedurende het proces; van schets tot en met realisatie en beheer. Hoekstra: 'Zaken als bodem, water, biodiversiteit, beheer, mens en o.a. omgeving moeten het het vertrekpunt zijn waarbij je samen met alle stakeholders om tafel gaat om een gemeenschappelijk ambitieniveau te bepalen. Het gebied met al zijn kansen en kwaliteiten is het vertrekpunt en de gebouwen pas je als gast in het landschap in. Dan krijg je een totaal andere ontwikkeling waarbij je samen met alle betrokken stakeholders inzet op meervoudige waarde creatie zoals dorpen vroeger organisch zijn gegroeid. Zo'n ontwikkeling kun je het beste met een ecosysteem vergelijken waarbij iedereen iets bijdraagt en met elkaar op één of andere wijze verbonden is.'

Hoekstra komt uiteindelijk tot de slotsom: 'Het idee van minster Ollongren biedt dus zeker kansen, maar het vereist wel een andere manier van denken en een doortastend beleid met visie, ook vanuit de politiek!'