Op Twitter regende het allereerst negatieve reacties, nadat wij het bericht (Provincie ZH: 'Ruimte voor 25.000 huizen op en langs stadswegen) hadden gepost.

‘Die brede (en groene) bermen en wegen zijn nu vaak belangrijke kwaliteit. Bovendien is het ‘buffer’ voor #verkeerslawaai en heeft groen functie bij #klimaatadaptatie’, schreef Arjan Bosker (@aebosker), 1e loco secretaris bij Gemeente Krimpen aan den IJssel (zie onder).

Maar er was ook instemming. ‘In de Rotterdamse binnenstad zouden wat ons betreft o.a. de Blaak en Burgemeester van Walsumweg hiervoor in aanmerking komen!’, postte Rotterdam XL (@RTMXL, voor Rotterdammers die 'trots zijn op hun skyline’, 1.650 volgers).

Tot nog toe moesten stedelijke wegen vooral gedotterd worden om ruimte te scheppen aan het uitdijende autoverkeer. Denk aan Parijs met z’n boulevards, of Mumbai, waar complete rijen huizenblokken verdwenen en toen dat niet meer kon, auto’s dichter op elkaar kropen. Overigens zijn de vluchtstroken van de uitvalswegen van de economische hoofdstad van India inmiddels weer teruggeclaimd door bewoners, die er hutjes bouwen of naar de WC gaan. Was gedeputeerde Adri Bom-Lemsta, die opdracht gaf tot bovengenoemde quick scan, soms op vakantie in India geweest?

Bijlmerdreef

Maar laten we er geen karikatuur van maken. Persoonlijk vind ik bouwen langs en op stadswegen en in stedelijke bermen niet alleen een mooi idee, het is mijns inziens ook keiharde noodzaak. En het is helemaal niet nieuw. Denk aan de interventies die zijn gedaan in de Bijlmermeer, waar de verhoogde Bijlmerdreef na afgraven (met ruimtewinst door verdwijnen van het talud) teruggebracht werd van vier naar twee rijstroken en aan beide flanken voorzien van nieuwe appartementenblokken. Het resultaat: een gezellige, stedelijke uitstraling en nieuwe ruimte om te wonen.

Het argument van Bosker is valide, maar stedelijkheid is ook een kwaliteit. Een wegversmalling haalt bovendien de snelheid uit het verkeer en bijkomend voordeel in de Bijlmer was het ontstaan van gelijkwaardige kruisingen op maaiveldniveau, die bijdroegen aan de sociale veiligheid.

Ruimtelijke adaptatie

De gemeente Amsterdam laat op de Zuidas bovendien zien dat je voor ruimtelijke adaptatie niet per se ruimte nodig hebt, maar ook dak- en gevelgroen als buffer kan werken (aanbestedingsvoorwaarde) in combinatie met ondergrondse wateropslag (ook een eis), wat indirect gefinancierd wordt vanuit de opbrengst van de gronduitgifte.

Dan rest alleen nog de vraag of mensen langs drukke verkeersaders willen wonen. Kijk daarvoor maar naar Parijs. Een stad even groot als Rotterdam en Amsterdam, maar met minstens drie keer zoveel inwoners. Dat kan alleen als je bestaande ruimte beter benut, door de lucht in te gaan, of door dichter op je infrastructuur te bouwen. Kies maar.